Nou ja zeg!
Een veelzijdige bijeenkomst, en ontmoet rond de 70 mensen. We stellen elkaar voor en praten, de locatie nodige zich uit om je veilig te voelen en mooie gesprekken aan te gaan. En zo maak ik ook kennis met een vrouw en zit haar partner tegenover ons, ik geef hem ook een hand en hij luistert mee.
Iets maakt dat ze mij intrigeren en hadden al mijn aandacht. Ze waren ruim een jaar geleden verhuist naar deze omgeving in Gelderland. Vrij snel vraag ik mij af waar ze vandaan komen omdat er voor mijn gevoel iets is…wat? Geen idee…
Ik stel de vraag en krijg een stad in de buurt te horen, maar dat is het niet. Mijn gevoel zegt anders en geef aan dat het volgens mij ergens anders is, hoe ik daarbij kom…? Ze noemt een plaats in Drenthe waar ze daarvoor woonde en daar achteraan dat ze overal en in het buitenland hebben gewoond. Het is blijkbaar niet wat ik wil horen, voelt meer naar het westen van het land en bedenk mij een van de ongeveer 8 verschillende plaatsen verspreid over Nederland waar ik heb gewoond en noem als eerste een plaats in het Zuid-Holland. De man had nog niet echt iets gezegd en noemt hij direct een straatnaam met huisnummer. Ik ben stom verbaasd want hij noemt de straatnaam waar ik zelf heb gewoond en raak ik verward over het huisnummer. Het komt mij heel bekend voor en vraag mij in mijzelf af waarom hij deze straat met huisnummer zo ineens aangaf toen ik de plaats op ongeveer 80 kilometer van hier benoemde. Hè, uhh maar wacht, mijn kwartje valt en dit is ook mijn huisnummer waar ik 10 jaar lang gewoond heb. Hakkelig en vragend geef ik aan hoe hij zo ineens mijn adres wist toen ik die plaats noemde, maar ook hij was stomverbaasd. Het was ook zijn adres geweest…nou ja zeg!
Naast ronald? zeiden we bijna tegelijk, die 2 onder één kap met open haard… Ja! En dat bruggetje? Het was een en al erkenning en was er vooral ook verwarring in dat we elkaar zo aanvoelde en dit uit het niets kwam. We kende elkaar net een paar minuten en samen waren we behoorlijk verrast. Het blijkt dat we het huis niet eens van elkaar gekocht hebben en ook niet gelijktijdig in dezelfde woonplaats woonde, we kennen elkaar dus nergens van. Hij tovert hele oude foto’s van het huis uit zijn mobile en ik pak de mijne in een oud fotoboek. We herkennen de open haard, de tuin, het uitzicht en zelfs de bijzonderheden aan het huis. Het is echt ongelofelijk. We bekennen dat we in ons leven vaker dit soort bijzondere dingen hebben en moet dat wel de verbinding en de onbewuste vraag van mij en het antwoord van hem zijn geweest…geen idee.
Volgens mij als we het over heel Nederland hebben, is de kans op een hoofdprijs uit een loterij nog groter om te winnen! Het wekt in ieder geval heel veel gelach en gespreksstof op en krijgen meerdere in de ruimte de situatie mee.
Als de rust iets terugkomt loopt de dame, in de ondertussen erg gezellige bijeenkomst even weg naar een collega van mij. Ze uit zich wat overrompeld en lacherig dat het allemaal wel een beetje eng aan het worden is. We sluiten dan ook maar mooi samen af. Het was heel bijzonder en een vervolg afspraak hebben we zeker gemaakt…:-)
Reacties